Op deze pagina delen zorgverleners en vrijwilligers hun persoonlijke verhalen over hoe palliatieve zorg hen en hun dierbaren heeft ondersteund.
Deze verhalen laten de kracht zien van aandacht, nabijheid, zorg en ondersteuning die niet alleen het lichaam, maar ook de ziel raakt, en hoe dit troost, rust en betekenis kan geven, zelfs in de moeilijkste momenten van het leven. Zij delen deze ervaringen én de lessen die zij daarvan leerden.
Fotografie: Goitzen van der Veen
Vanaf de week van de palliatieve zorg wordt deze portretreeks met link naar de verhalen tentoongesteld in diverse organisaties in Amsterdam zoals Hospice Kuria, Markant centrum voor mantelzorg, Ziekenhuis Bovenij, Antoni van Leeuwenhoek, AmsterdamUMC, Buurtteam Zuid-Oost, Hups Amsterdam de plek voor hulp en werk, ELAA samenwerkingspartner voor zorg en welzijn, Monuta, Cordaan, Dynamo Amsterdam. Op 29 november tijdens ‘De avond van de dood’ bij Pakhuis de Zwijger en van 9 december t/m 9 januari in het Gemeentehuis in Diemen.
‘‘We haalden herinneringen op en voerden gesprekken die we nooit eerder hadden.’
‘ Het idee dat deze zorg thuis kon worden uitgevoerd was een hele opluchting.’
‘Lekker dan, ik lig hier een beetje dood te gaan en jij bent als een vis in het water.’
‘Als het toen was afgelopen, was dat oké geweest.’
‘Alsof ik een vlinder op mijn hand liet rusten, nam ik haar hand zachtjes in de mijne.’
‘De vragen die je stelt en de tijd die je neemt, kunnen een enorm verschil maken.’
‘I’ve got you under my skin.’
‘Kun je het verdragen om ergens aanwezig te zijn, waar je niks kan doen?’
Netwerkcoördinator – Netwerk palliatieve zorg Amsterdam en Diemen