In Schaduwziek neemt Sylvia Wardenaar ons mee naar vijftien intense jaren waarin zij niet alleen opgroeide, maar ook de zorg voor haar moeder op zich nam. Een periode waarin zorgen en zorgzaamheid elkaar afwisselden, waarin jeugd en volwassenheid elkaar kruisten, en waarin een bijzondere balans tussen geven en vasthouden ontstond.
‘Ik hou van verhalen vertellen. Verhalen met inhoud, humor, emotie en herkenbare onderwerpen.
In Schaduwziek neem ik je graag mee naar de 15 jaar waarin mijn moeder ziek was. Van mijn 15e tot haar 30e was ik Schaduwziek. Zorgde voor, en maakte me zorgen om, mijn moeder en probeerde ondertussen mezelf te ontdekken, worden en blijven.
Wat als ze zeggen dat je moeder ziek is en dood gaat en het nog 15 jaar duurt?
Wat als je in plaats van cadeautjes, alleen maar zorgen cadeau krijgt?
Wat als je wilt voetballen met je vrienden, maar je eerst nog boodschappen moet doen? (en 100 andere zorgtaken)
Wat als je niet geloofd wordt op school als je te laat bent, omdat je eerst je moeder naar de w.c. moest helpen, maar je dat niet zomaar voor de hele klas wilt vertellen?
Wat als je niet meer weet waar je eigen leven is gebleven, omdat je het zorgen voor je moeder steeds op 1 zet?
En wat als je steeds opnieuw een stukje van jezelf en je moeder kwijt raakt?
Pas als je terugkijkt op al die jaren en wat er allemaal is gebeurd vallen de kwartjes. Daarover schreef ik het boek Schaduwziek en met dat verhaal maak ik nu een voorstelling.
Wie weet kan ik door dit met jullie te delen tot steun zijn voor iedereen die het ook meemaakt en de ogen openen voor iedereen die om zich heen mensen treft die moeten zorgen voor een ander. Want ziekte, handicaps, geestelijke en/of lichamelijke beperkingen en de dood treffen nooit slechts een persoon.
Met een inleiding van Funda Müjde. Inclusief nagesprek en lunch met Turkse en Nederlandse hapjes.
Ter gelegenheid van 60 jaar Turkse Arbeidsmigratie Nederland op 7 juli in de OBA Slotermeer.
Deelname is gratis, meld je wel aan bij hatice@eigenwijks.nl
Sylvia Wardenaar maakte samen met het Storytelling Centre Amsterdam (zie ook hun theaterproducties) en regisseur Arjen Barel (PAL-drager) deze treffende voorstelling.