Van vriendschap naar vrijwilliger
Petra Keijser (48) werkt als vrijwilliger bij Markant, waar ze tijd doorbrengt met mensen in hun laatste levensfase. Voor Petra is het vrijwilligerswerk een logisch vervolg op haar eerdere ervaring: de intensieve zorg voor een goede vriend die aan kanker leed. Samen met een groep van 30 vrienden pakten ze de thuiszorg op en ondersteunden ze hun zieke vriend en zijn partner.

De kracht van vriendschap
Petra coördineerde de zorg via een appgroep gedoopt als “Feed Me”, waarin zij regelde dat elke dag iemand kookte en later wekelijks iemand waakte. Foto’s van maaltijden werden gedeeld en de vriend gaf met humoristische recensies zijn waardering. ‘Het waren bijzondere avonden,’ vertelt Petra. ‘We zaten rond het haardvuur, deelden verhalen, en voelden ons dicht bij elkaar.’

Rondscharrelen en het belletje
Petra vertelt over de stille uren van de nacht. ‘Ik zette thee, stookte het haardvuur op en zorgde voor kleine dingen. Wetende dat er iemand rondscharrelt gaf hem rust. Hij was daar dankbaar voor. Als hij boven in bed lag had hij een klein belletje, omdat hij soms niet de kracht had om te roepen. Dat belletje maakte dat hij wist dat ik er was als hij me nodig had.’

Moment van verstilling
Tijdens de waakperiode vond Petra, die het thuis druk had met haar baby, zelf ook rust en verdieping. ‘We hebben gelachen. Soms waren er diepe gesprekken en soms ook niet. Het doet iets met het tijdsbesef. Het was verstild. Het was ook heel vredig. Op een gegeven moment zei hij zelfs “Lekker dan, ik lig hier een beetje dood te gaan en jij bent als een vis in het water.”

Lessen van het leven
Na deze periode verdiepte Petra zich in stervensbegeleiding. Ze merkte dat ze weinig angst voelde voor de dood. ‘Voor sommige vrienden was het zwaar, ze kwamen met lood in hun schoenen langs. Maar de manier waarop onze vriend zijn naderende einde met humor en acceptatie tegemoet trad, stelde iedereen op hun gemak, zelfs in de moeilijkste momenten.’

De bullshit voorbij
Als vrijwilliger bij Markant ervaart Petra hetzelfde. ‘Het is een manier om even uit het hectische leven te stappen,’ vertelt ze. ‘Het gaat om de kleine momenten van verbinding, dingen doen, rondscharrelen of gewoon stil zijn. Het is een beetje de bullshit voorbij. Het gaat over nu. Of je nu een oude vriend bent of een vreemde, een medemens, er gewoon zijn, is vaak al genoeg.’