Van huidtherapeut naar zorgvrijwilliger
Sylvia Bos (68) is sinds een jaar actief als zorgvrijwilliger bij Kuria. Na 25 jaar als huid- en oedeemtherapeut te hebben gewerkt, besloot zij haar kennis en ervaring in te zetten in de palliatieve zorg. ‘Het dicht bij de mensen zijn en zorgen was voor mij niet nieuw, maar de dagelijkse verzorging voelde in het begin spannend, maar ook heel waardevol.’

Belastende behandelingen
‘Mijn man overleed acht jaar geleden. Hij was ziek thuis en kreeg steeds meer last van buikvocht. We moesten naar het AMC voor een drainprocedure, wat voor hem echt heel belastend was.’ Na twee weken kwam het buikvocht weer terug. ‘Een van mijn huisartsen, die in de tropen heeft gewerkt en heel pragmatisch is, zei: “We kunnen het ook zelf doen.”’

De verlossende emmer van de huisarts
De arts regelde alles zelf: ‘Hij bestelde een naald, een emmer en een kraantje. Het idee dat deze zorg thuis kon worden gedaan, was een enorme opluchting.’ Het was voor Sylvia’s man heel helpend. Het bespaarde niet alleen de lange rit en het gedoe, maar gaf ook een gevoel van persoonlijke aandacht en betrokkenheid. Dit maakte veel indruk op Sylvia. ‘Het was echt heel fijn. Dat heb ik vaak tegen de huisarts gezegd. En dan begon hij helemaal te glimmen.’

Persoonlijke aandacht en betrokkenheid
In de zorg draait het niet alleen om medische handelingen, maar vooral om de manier waarop je met mensen omgaat. Sylvia benadrukt het belang van menselijkheid in elk aspect van de zorg: ‘Ja, dat je vooral naar de mens kijkt. En ook blijft vragen hoe iemand het wil of wat iemand wil.’ Dit zorgt ervoor dat iemand op een waardige manier kan blijven leven, zelfs in moeilijke tijden.

Een les voor de toekomst
Sylvia gelooft dat aandacht geen extra tijd hoeft te kosten. ‘Ik zoek altijd, als ik een kamer binnenkom, oogcontact en kijk mensen echt aan. Dit zorgt ervoor dat iemand zich gezien voelt, wat het vertrouwen vergroot en het gemakkelijker maakt om je kwetsbaar op te stellen.’ Ze hoopt dat haar verhaal anderen inspireert om op een andere manier naar palliatieve zorg te kijken: als een periode vol waardevolle, intens beleefde momenten waarin menselijkheid centraal staat.