Welk Monument laat je je kinderen na? Het Monument dat je van je ouders kreeg?
Theatermaker Sadettin Kirmiziyüz is vader van drie kinderen. Net als zijn ouders, beiden Turkse arbeidsmigranten, heeft hij twee zoons en een dochter. Welke lessen die hij van zijn ouders heeft geleerd geeft hij door aan zijn kinderen? En wat als die lessen niet goed genoeg blijken om de harde klappen die het leven uitdeelt op te vangen? Of als dat wat je van je ouders hebt geleerd een ondraaglijk zware last blijkt te zijn? Kun je dat wel nalaten?
De afgelopen vijftien jaar maakte Sadettin voorstellingen waarin de verhalen en levens van zijn familie symbool stonden voor grote maatschappelijke thema’s als identiteit, migratie en integratie. Monumenten voor zijn familie die de geschiedenis van migranten in Nederland beschreven en daarmee ook een belangrijk deel van de geschiedenis van Nederland zelf. Over zijn vader en moeder, de Turkse arbeidsmigranten. Over zijn broer, zus en tenslotte hijzelf, de migrantenkinderen die koste wat kost moesten integreren in een steeds minder gastvrij Nederland. Tegelijkertijd mochten ze hun Turkse en islamitische identiteit en afkomst nooit verloochenen.
Wat betekent het theater dat hij heeft gemaakt voor zijn nageslacht, welke Monumenten laat hij zijn kinderen na? En wat vinden zijn kinderen er eigenlijk van? Monumentaal is een solo van een theatermakende bi-culturele vader van 40 die iets wil betekenen voor zijn kinderen.
Fotografie: Bart Grietens